توضیحات
آموزش کامل زبان انگلیسی نهم
ضمایر برای اشاره به موجودات به صورت تصویری یا استعاری استفاده می شود. یک ضمیر ناخوشایند
با شناسایی آن نسبت به موقعیت گفتار به شخص یا شیئی اشاره می کند – برای مثال، ضمیر من
گوینده را مشخص می کند و ضمیر شما، مخاطب را مشخص می کند. ضمایر آموزش کامل زبان انگلیسی نهم مانند آن به
موجودی اشاره دارد که قبلاً ذکر شده یا توسط گوینده فرض شده است که مخاطب آن را می شناسد،
برای مثال در جمله ای که قبلاً به شما گفتم. ضمایر انعکاسی زمانی استفاده می شود که استدلال مایل
با موضوع یک عبارت یکسان باشد (مثلاً «او آن را برای خودش فرستاد» یا «او خودش را برای تأثیر آماده کرد
آموزش کامل زبان انگلیسی نهم
عبارات اضافه (PP) عباراتی هستند که از یک حرف اضافه و یک یا چند اسم تشکیل شده اند، به عنوان مثال.
با سگ، برای دوستم، به مدرسه، در انگلستان حروف اضافه در زبان انگلیسی کاربردهای گسترده ای
دارند. از آنها برای توصیف حرکت، مکان و سایر روابط بین موجودات مختلف استفاده می شود، اما کاربردهای
نحوی زیادی مانند معرفی جملات متمم و استدلال های مایل افعال نیز دارند.مثلاً در عبارت I did
it to him حرف اضافه to نشان دهنده گیرنده یا Indirect Object فعل to give است. به طور سنتی کلمات
فقط در صورتی حرف اضافه تلقی می شدند که بر حالت اسم قبل از آن حاکم باشند، برای مثال باعث می
شدند ضمایر از شکل عینی به جای ذهنی استفاده کنند، «با او»، «به من»، «برای ما». اما برخی از گرامر
های معاصر مانند هادلستون و پولوم (2002: 598-600) دیگر حکومت موردی را مشخصه کلاس حروف اضافه
نمی دانند، بلکه حروف اضافه را به عنوان کلماتی تعریف می کنند که می توانند به عنوان سر عبارات
اضافه عمل کنند.
افعال انگلیسی برای زمان و جنبه عطف می شوند و برای توافق با فاعل سوم شخص مفرد زمان حال مشخص
می شوند. فقط فعل copula to be برای توافق با فاعلهای جمع و اول و دوم شخص هنوز عطف می شود. افعال
کمکی مانند have و be با افعال به صورت مصدر، گذشته یا پیشرونده جفت می شوند. زمان ها، جنبه ها و حالات
پیچیده را تشکیل می دهند. افعال کمکی با افعال دیگر از این جهت متفاوت هستند که می توانند بعد از آنها
نفی شوند و به عنوان اولین جزء در یک جمله سوالی قرار گیرند.