توضیحات
آموزش انگلیسی ترجمه انواع زبان انگلیسی بیشترین تفاوت را در تلفظ حروف صدادار دارند. شناخته شده ترین گونه های ملی که به عنوان استاندارد برای آموزش در کشورهای غیر آموزش انگلیسی ترجمه زبان استفاده می شوند، بریتانیایی (Br E) و آمریکایی (Ame) هستند. کشورهایی مانند کانادا، استرالیا، ایرلند، نیوزلند و آفریقای جنوبی انواع استاندارد خود را دارند که کمتر به عنوان استاندارد برای آموزش در سطح بین المللی استفاده می شود. برخی از تفاوت های بین گویش های مختلف در جدول “انواع زبان انگلیسی استاندارد و ویژگی های آنها”
آموزش انگلیسی ترجمه
زبان انگلیسی دستخوش تغییرات صوتی تاریخی بسیاری شده است، برخی از آنها بر همه انواع و برخی دیگر تنها بر تعداد کمی تأثیر گذاشته است. اکثر انواع استاندارد تحت تأثیر تغییر واکه بزرگ قرار می گیرند، که تلفظ حروف صدادار بلند را تغییر می دهد، اما چند گویش نتایج کمی متفاوت دارند. در آمریکای شمالی، تعدادی از تغییرات زنجیره‌ای مانند تغییر صدادار شهرهای شمالی و شیفت کانادایی، مناظر مصوت‌های
بسیار متفاوتی را در برخی لهجه‌های منطقه ایجاد کرده‌اند
برخی از گویش ها واج ها و واج های همخوان کمتر یا بیشتر از انواع استاندارد دارند. برخی از انواع محافظه کار مانند انگلیسی اسکاتلندی صدایی بی‌صدا در ناله دارند که با صدای در شراب در تضاد است، اما اکثر گویش‌های دیگر هر دو کلمه را با صدای [w] تلفظ می‌کنند، یک ویژگی گویش به نام ادغام wine-whine. صدای اصطکاکی ولار بدون صدا /x/ در انگلیسی اسکاتلندی یافت می شود که متمایز می کند. لهجه‌هایی مانند Cockney با فاقد اصطکاک گلوتال /h/ هستند، و لهجه‌هایی با مانند زبان محلی آفریقایی آمریکایی و انگلیسی خور اصطکاک دندانی /θ, ð/ را ندارند، اما آنها را با جایگزین می‌کنند. استاپ های دندانی یا آلوئولی /t، d/ یا اصطکاکی های لابیودنتال تغییرات دیگری که بر واج شناسی گونه های محلی تأثیر می گذارد، فرآیند
هایی مانند و کاهش خوشه های همخوان است
تلفظ عمومی آمریکایی و دریافتی در تلفظ تاریخی /r/ پس از مصوت در انتهای هجا (در هجای کدا) متفاوت است . GA یک گویش روتیک است، به این معنی که /r/ را در آخر هجا تلفظ می کند، اما RP غیرروتیک است، به این معنی که /r/ را در آن موقعیت از دست می دهد. لهجه‌های انگلیسی بسته به اینکه /r/ را مانند RP حذف کنند یا مانند GA حفظ کنند، به‌عنوان روتیک یا غیرروتیک طبقه‌بندی می‌شوند تنوع گویشی پیچیده ای در کلمات با مصوت های جلو باز و عقب باز /æ ɑː ɒ ɔː/ وجود دارد. این چهار مصوت فقط در RP، استرالیا، نیوزلند و آفریقای جنوبی متمایز می شوند. در GA، این حروف صدادار به سه [167] و در انگلیسی کانادایی، به دو ادغام می شوند.علاوه بر این، کلماتی که هر مصوت دارند بر اساس گویش متفاوت است. جدول «گویش‌ها و مصوت‌های باز» این تنوع را با مجموعه‌های واژگانی که این صداها در آنها قرار دارند نشان می‌دهد.