توضیحات
آموزش انگلیسی از صفر تا عالی همراه با تلفظ از روی فیلمها
صفت ها یک اسم را با ارائه اطلاعات اضافی در مورد ارجاع خود تغییر می دهند. در زبان انگلیسی، صفت
ها قبل از اسم هایی که تغییر می دهند و بعد از تعیین کننده ها آمده اند.درآموزش انگلیسی از صفر تا عالی همراه با تلفظ از روی فیلمها، صفت‌ها به
گونه‌ای که با اسمی که تغییر می‌دهند مطابقت داشته باشند، مانند صفت‌ها در بیشتر زبان‌های هندواروپایی
دیگر، عطف نمی‌شوند. به عنوان مثال، در عبارات پسر باریک، و بسیاری از دختران باریک، صفت باریک تغییر
شکل نمی دهد تا با تعداد و جنسیت اسم موافق باشد.
آموزش انگلیسی از صفر تا عالی همراه با تلفظ از روی فیلمها
برخی از صفت‌ها برای درجه مقایسه عطف می‌شوند، با درجه مثبت بدون علامت، پسوند -er نشان‌دهنده قیاس،
و -est نشان‌دهنده حرف اضافه: یک پسر کوچک، پسر کوچکتر از دختر است، آن پسر کوچک‌ترین است. برخی از
صفت ها دارای اشکال مقایسه ای و فوق العاده نامنظم مانند خوب، بهتر و بهترین هستند. سایر صفت‌ها دارای
تشبیهاتی هستند که با ساخت‌های حاشیه‌ای تشکیل شده‌اند، که قید بیشتر نشان‌دهنده قیاس است، و بیشتر
علامت‌های اضافی را نشان می‌دهد: شادتر یا شادتر، شادترین یا شادترین در بین گویندگان در مورد اینکه کدام صفت
از مقایسه عطف یا حاشیه ای استفاده می کنند، تفاوت هایی وجود دارد، و برخی از مطالعات نشان داده اند که شکل
های حاشیه ای به بهای استفاده از شکل عطف، متداول تر می شوند.
ضمایر انگلیسی بسیاری از ویژگی های عطف مورد و جنسیت را حفظ می کنند. ضمایر شخصی تفاوت بین حالت موضوعی
و عینی را در اکثر افراد حفظ می کنند (من/من، او، او/او، ما/ما، آنها/آنها) و همچنین تمایز جانداری در سوم شخص مفرد
(تمایز آن از سه مجموعه ضمایر متحرک سوم شخص مفرد) و یک تمایز جنسیتی اختیاری در ضمایر متحرک سوم شخص
مفرد (تمایز دادن بین او [مونث]، آنها [خنثی]، و او حالت ذهنی با حالت اسمی انگلیسی قدیم مطابقت دارد، و حالت
عینی هم به معنای حالت متهم قبلی (برای بیمار یا مفعول مستقیم یک فعل متعدی) و هم به معنای حالت داتیو انگلیسی
باستان (برای گیرنده یا مفعول غیرمستقیم فعل متعدیفاعل زمانی به کار می رود که ضمیر فاعل یک جمله محدود باشد و
در غیر این صورت مفعول به کار می رود.در حالی که دستور زبان نویسانی مانند هنری سویتو اتو جسپرسن خاطرنشان کردند
که موارد انگلیسی با سیستم سنتی مبتنی بر لاتین مطابقت ندارد، برخی از دستور زبان‌های معاصر، برای مثال (2002)،
برچسب‌های سنتی را برای موارد حفظ می‌کنند. ، آنها را به ترتیب مصداق و مصداق می نامد.