توضیحات

آموزش جامعه زبان انگلیسی تافل

ساحل دریای شمال فریزی، که زبان‌های آن به تدریج به زبان‌های انگلیسی در جزایر بریتانیا،

و به زبان‌های فریزی و آلمانی پایین/لو ساکسون در این آموزش جامعه زبان انگلیسی تافل. زبان‌های فریزی، که

همراه با زبان‌های انگلیسی، زبان‌های انگلیسی-فریزیایی را تشکیل می‌دهند، نزدیک‌ترین خویش

اوندان زنده انگلیسی هستند. آلمانی پایین/لو ساکسون نیز ارتباط نزدیکی با هم دارند، و گاهی

اوقات انگلیسی، زبان های فریزی و آلمانی پایین با هم به عنوان زبان های اینگوائونی (ژرمنی در

یای شمال) گروه بندی می شوند، اگرچه این گروه بندی همچنان مورد بحث است.7 انگلیسی

قدیم به انگلیسی میانه تبدیل شد که به نوبه خود به انگلیسی مدرن تبدیل شد.18 لهجه‌های

خاص انگلیسی قدیم و میانه نیز به تعدادی از زبان‌های انگلیسی دیگر، از جمله اسکاتلندی

19 و گویش‌های منقرض شده فینگالی و فورت و بارگی (یولا) ایرلند تبدیل شدند.

مانند ایسلندی و فاروئی، توسعه زبان انگلیسی در جزایر بریتانیا، آن را از زبان‌ها و تأثیرات ژرمنی

قاره‌ای جدا کرد و از آن زمان به‌طور قابل توجهی از هم جدا شده است. انگلیسی با هیچ زبان

ژرمنی قاره‌ای قابل درک نیست، و از نظر واژگان، نحو، و واج‌شناسی متفاوت است، اگرچه برخی

از این زبان‌ها، مانند هلندی یا فریزی، وابستگی شدیدی با زبان انگلیسی، به ویژه با مراحل

آموزش جامعه زبان انگلیسی تافل

بر خلاف ایسلندی و فاروئی که منزوی بودند، توسعه زبان انگلیسی تحت تأثیر یک سلسله

تهاجمات طولانی به جزایر بریتانیا توسط مردم و زبان های دیگر، به ویژه نورس قدیم و فرانسوی

نورمن قرار گرفت. اینها علامت عمیق خود را بر روی زبان گذاشتند، به طوری که انگلیسی شباهت

هایی را در واژگان و دستور زبان با بسیاری از زبان های خارج از کلاس های زبانی خود نشان می

دهد – اما با هیچ یک از آن زبان ها نیز قابل درک نیست. برخی از محققان استدلال کرده اند که

انگلیسی را می توان یک زبان مختلط یا یک کریول در نظر گرفت – نظریه ای به نام فرضیه کریول

انگلیسی میانه. اگرچه تأثیر زیاد این زبان ها بر واژگان و دستور زبان انگلیسی مدرن به طور گسترده

تأیید شده است، اکثر متخصصان در تماس با زبان انگلیسی را یک زبان مختلط واقعی نمی دانند

انگلیسی به عنوان یک زبان ژرمنی طبقه بندی می شود زیرا نوآوری های آن با سایر زبان های

ژرمنی مانند هلندی، آلمانی و سوئدی مشترک است.24 این نوآوری‌های مشترک نشان می‌دهد

که این زبان‌ها از یک نیای مشترک به نام Porto-Germanic سرچشمه گرفته‌اند. برخی از ویژگی‌

 

های مشترک زبان‌های ژرمنی شامل تقسیم افعال به کلاس‌های قوی و ضعیف، استفاده از افعال

مودال و تغییرات صوتی مؤثر بر صامت‌های پروتو-هندواروپایی، معروف به قوانین گریم و ورنر است.

انگلیسی به عنوان یک زبان انگلیسی-فریزی طبقه بندی می شود زیرا فریزی و انگلیسی دارای

ویژگی های دیگری هستند، مانند پالاتالیزه کردن صامت هایی که در زبان پروتو-ژرمنی صامت

های ولار بودند (به تاریخچه آواشناسی انگلیسی قدیم § پالاتالیزه مراجعه کنید).